Opiniones de Treinta Mil Maravedíes
OPINIONES
6

Botella borgonya de vidre gruixat, càpula platejada gruixada. El tap de suro bo, però curt de mida. Etiqueta franca, blanca amb la història del nom del vi.
F. visual, capa tirant a baixa. De color vermell. A hores d'ara ja ha perdut tot el color de joventut, està a la seva etapa plena de color. Crida l'atenció la lentíssima llàgrima, finíssima i lenta que baixa fent un vals cap a la part de la falda de la copa. Net i brillant.
F. olfactiva, d'intensitat aromàtica moderada, moderadíssima. A primer cop de nas, apareix la fruita vermella, concretament de cireres. Necessita espai per expressar-se. Posteriorment emergeixen aromes més madures de cireres i confitures. Un toc de flor violeta. Un rere fons de terra de mata i un cop de balsàmic. El regalim negre apareix al final. La fusta molt ben integrada. Durant tot el temps té un toc mineral que sura i pot arribar a semblar-se a un pas metàl·lic. (Tampoc passar-se amb la decantació)

F. gustativa, atac elegant. Està molt rodó dins boca. És molt subtil, però no curt. Retro de fruita vermella. Li falta punch al meu gust.
Crec que pot casar bé amb uns escaldums.

Poco color e imagino poca extracción.Correcta la nariz con notas florales,algo de monte bajo,fruta roja y negra.En boca es de trago largo,fluido con fruta no muy cargante,fresco y alejado de sobre extracciones cargantes.Vino sin ninguna pretensión,perfecto para una parrillada en el jardín.

Deberia decantarse (emio) por lo que ha tardado en abrirse pero la cereza negra que muestra, esos hongos y malezas, las plantas de garriga, matorral y especias dulces (no muy picantes) juegan muy bien en boca y atrae su variedad de matices. Hay un final de aceite
o de barro para aliñar que deja una curiosa impresión al final. Sin duda un buen vino.

¿Qué culpa tendrá la pobre garnacha de que hasta ahora la vistieran de choni y la pintaran con un color QUE NO TIENE?

Aquí la visten de seda y, bueno...queda mona...o curiosa cuando menos.
Otra cosa es Peña Caballera...2010 si puede ser

Esa bendita garnacha, que ¿qué culpa tiene?, con unas catacterísticas, tan marcadas, y esa carencia de acidez, ¿quizás de la zona?
Bueno, esta interpretación de capa baja (bueno porque esto debe ser ya una moda en la que entran todos), ese perfil aromático.
Y después... No sé... no le encuentro sentido a este vino. Quizás para remarcar los destacados aromas a garnacha, y ese aporte de shyraz.
Curioso, sin más.

Granate de buena capa. Nos muestra una nariz bastante intensa, expresiva y bien definida, fruta negra en sazón, algo de flor morada y suaves toques de regaliz negra. En boca tiene buen ataque, pasa ligero, con taninos dulces bastante suaves, un peso de fruta ajustado, bien de acidez y bastante persistente.

Cookies en verema.com

Utilizamos cookies propias y de terceros con finalidades analíticas y para mostrarte publicidad relacionada con tus preferencias a partir de tus hábitos de navegación y tu perfil. Puedes configurar o rechazar las cookies haciendo click en “Configuración de cookies”. También puedes aceptar todas las cookies pulsando el botón “Aceptar”. Para más información puedes visitar nuestra Ver política de cookies.

Aceptar